Komunikacja z osobą cierpiącą na demencję

Demencja starcza, zwana również otępieniem starczym, dotyka nie tylko osobę chorą, ale również rodzinę i opiekunów. Jest przewlekłą i postępującą chorobą mózgu. Słowo dementia pochodzi z języka łacińskiego i w dosłownym znaczeniu oznacza „bez rozumu”. Objawia się w postaci pogorszenia pamięci i ogólnego stanu psychofizycznego osoby, ogólnej dezorientacji, huśtawki nastrojów, czy też dokonywania racjonalnych wyborów. Wyjeżdżając do nowego podopiecznego bardzo ważne jest zbudowanie więzi. Zrozumienie potrzeb Seniora to dobra podstawa na której możemy budować pozytywne relacje, które przekładają się na jakość pracy. Poniżej przedstawiamy porady dla Opiekunek osób starszych z Demencją.

Zrozumieć chorego na demencję

Podstawą sprawnie działającej relacji z podopiecznym,  jest zrozumienie w jakim stanie się znajduje i jak postrzega otaczający go świat. Przede wszystkim, osoby cierpiące na demencję nie rozumieją co się wokół nich dzieje, tak jak rozumie to człowiek zdrowy. Przestają pojmować proste rzeczy, tracą zdolność uczenia się rzeczy nowych. Zaciera się granica pomiędzy przeszłością, przyszłością i teraźniejszością, często nie są wstanie odróżnić snów, czy halucynacji od rzeczywistości.

Rozmowa z podopiecznym

Jako, że osoba z demencją ma inne postrzeganie świata, niż osoba zdrowa, kontakt z nią jest niewątpliwie utrudniony. Dlatego bardzo ważny jest sposób w jaki rozmawiamy z podopiecznym, tak żeby w jak najlepszym stopniu obie strony mogły ułatwić sobie nić porozumienia. Poniżej najważniejsze informacje:

• Kontakt wzrokowy. Dzięki utrzymywaniu kontaktu wzrokowego, podopieczny czuję się bardziej komfortowo, gdyż ma pewność, że jest słuchany.
• Osoba chora może nie pamiętać wydarzeń z dnia wczorajszego, ale może doskonale pamiętać o wydarzeniach z czasów młodości. Rozmowa o tym, co działo się kiedyś, wspomnienia, wspólne śpiewanie piosenek, które pamięta z przeszłości, przeglądanie starych fotografii. Wszystko to może poprawić nastrój podopiecznego i pomóc poczuć mu, większy komfort psychiczny. Należy jednak pamiętać, że niektóre wspomnienia, które będzie chciał nam przekazać, mogą być niespójne, trzeba wtedy wykazać się większym zrozumieniem i cierpliwością.
• Prosty i jasny przekaz. Informacje i prośby, które kierujemy do podopiecznego powinny mieć jasny i prosty przekaz oraz zawierać jedną informację na raz, np. gdy chcemy podać obiad nie mówimy „podejdź do stołu, będziemy jeść obiad”, informację należy podzielić na dwa komunikaty, najpierw prosimy, żeby podopieczny podszedł, dopiero później mówimy, że podano obiad.
• Nie traktować go jak dziecko. Gdy chory odczuje, że traktujemy go jak dziecko, może poczuć się poniżony, dlatego należy pamiętać, żeby traktować go jak osobę dorosłą, bo przecież chcemy, żeby senior czuł się jak najlepiej.
• Cierpliwość. Opiekunka, czy też członek rodziny, powinien wykazywać się dużą cierpliwością, zrozumieniem i empatią, ponieważ podopieczny może nie rozumieć co do niego mówimy, a także sam może mówić niespójnie i niezrozumiale.

Jak wiadomo porozumienie to połowa sukcesu, dlatego rozmowa z podopiecznym jest tak ważna, a przeprowadzona w odpowiedni sposób może pomóc i poprawić mu nastrój oraz samopoczucie, a także ułatwić codzienne funkcjonowanie.