Noc Walpurgi -historia, zwyczaje.

W ostatnią noc kwietnia w wielu miejscach w Niemczech rozpala się ogniska majowe, które są nieodłącznie związane z Nocą Walpurgii. Noc ta jest pełna tajemniczości i starych tradycji. Co warto wiedzieć o tej wyjątkowej nocy?

Kim była Walpurgia?

Święta Walpurgia (także Walburgia) prawdopodobnie mieszkała w Anglii i środkowej Frankonii w latach 710-779. Święty Bonifacy wezwał ją do służby misjonarskiej. Swoją pracę wykonywała z oddaniem udzielając pomocy w nagłych wypadkach. Do tej pory w kilku miejscach na terenie Niemiec i północnej Francji znajdują się kaplice Walpurgii. Niektóre z nich są nawet celem pielgrzymek. Walpurgia obecnie jest nierozerwalnie związana z dniem jej kanonizacji, czyli 1 maja. To właśnie ten dzień kościół katolicki poświęcił świętej.

Historia nocy Walpurgii

Historia nocy Walpurgii jest naprawdę długa, sięga celtyckich zwyczajów przedchrześcijańskich. Obchody tej nocy były związane z przejściem z czasu zimowego na letni. Zgodnie z legendą tej nocy czarownice jeździły na miotłach, kozach lub kotach do Blocksberg w górach Harz na Sabat Czarownic, aby spotkać się z diabłem i innymi demonicznymi istotami. Do tej pory noc Walpurgii obchodzona jest w okolicach góry Brocken. Jak ważna była to tradycja mogą świadczyć fragmenty ,,Fausta” Johanna Wolfganga Goethego, który opisuje tańczące tej nocy czarownice.

Ciekawostką jest, że dziewięć dni poprzedzających Noc Walpurgii nazywano Dniami Walpurgii. Ludzie dzwonili wtedy w dzwony, aby chronić się przed czarownicami i ich czynami.

Zwyczaje związane z Nocą Walpurgii

W wielu miejscach w tę szczególną noc rozpala się ogniska wokół których gromadzą się ludzie przebrani za czarownice. Ogień miał odpędzać wiedźmy i inne zimowe demony. W niektórych domach na progu zobaczycie w tę noc rozsypaną sól. Miała ona odstraszać złe moce. Przed złymi duchami zwierzęta miały chronić gałązki brzozy umieszczone na drzwiach stajni.

Ciekawą tradycją jest płatanie figli, które miało pomagać czarownicom. Gospodarze mogli zastać nad ranem otwartą furtkę, pozamykane drzwi, zakryty komin czy pochowane przedmioty. Dzieci do tej pory kultywują ,,Walpern”, czyli płatanie figli. W Noc Walpurgii w wielu regionach Niemiec wycina się słupy majowe z lasów. Z reguły są to brzozy, które są kolorowo zdobione i uważane są za symbol płodności.

 

Noc Walpurgi to przykład starej tradycji, która znalazła swoje miejsce we współczesnym świecie. Wielu Niemców nie wyobraża sobie przełomu kwietnia i maja bez ognisk majowych czy przebierania się za czarownice. Co kraj, to obyczaj.